Na vele grijze weken laat de zon zich eindelijk weer zien. We waren recent met de (schoon)familie een weekend op Ameland en ook daar schoven de wolken opzij. Op zondagmiddag fietste ik door de duinen richting het strand om daar even goed uit te waaien. Er was vrijwel niemand te vinden op de uitgestrekte hoeveelheid zand en als ik over het water uitkeek kreeg ik een gevoel van hoop. Het gevoel was nogal tegenstrijdig met de werkelijkheid waarin we leven. Als je het nieuws een beetje volgt is het lastig een rooskleurig toekomstbeeld te schetsen. Zoveel mensen die leven in armoede, gebukt gaan onder zorgen, vluchten voor oorlog en geweld of horen van dreiging aan de grenzen. Als ik deze dingen werkelijk tot me door laat dringen, groeit mijn angst. Toch was daar die voelbare vrede die alle verstand te boven gaat, die mij liet beseffen dat mijn God alles in de hand heeft. De Schepper van deze wereld heeft een Plan.
