Afgelopen zomervakantie hebben wij met ons gezin in Kenia het project van Hellen Wafula bezocht. Ze helpt kinderen die in moeilijke omstandigheden leven in de sloppenwijk Mathare in Nairobi.

We hebben haar ontmoet toen ze iets vertelde over haar project in een andere gemeente in Nederland, ze was daar samen met Piet Prinse. Tijdens een zondagsdienst in jullie gemeente heb ik al iets kunnen delen, tijdens een live verbinding vanuit Kenia. Fijn dat dit mogelijk was. Hieronder volgt een korte impressie van ons bezoek aan het project.

We zijn 4 weken in Kenia geweest, en diverse projecten bezocht en meegeholpen bij het project van Hellen. Samen met onze dochters hebben we meegeholpen met het uitdelen van eten en drinken aan de kinderen in de sloppenwijk. Het was indrukwekkend om te zien hoeveel kinderen geholpen worden via het project van Hellen, meer dan 200 kinderen kwamen langs, en nog een aantal kinderen die niet bij het project hoorden liepen er ook bij. We zagen dat de projectkinderen hun eten ook deelden met de andere kinderen. De kinderen die in het project zitten komen uit de meest lastige situaties. We hebben samen met Hellen verschillende rondes door de sloppenwijk gemaakt en diverse mensen in hun golfplaten hutjes bezocht. We raakten onder de indruk van de slechte omstandigheden waar de mensen onder leven, een open riool, geen stromend water of toilet en het leven speelt zich af in een enkele kamer met soms 5 tot 8 personen.

Bijzonder om te zien hoe het project van Hellen bijdraagt door de kinderen eten te geven, maar ook onderwijs en sociale vaardigheden aan te leren, zodat ze hun talenten kunnen ontwikkelen en uit de spiraal van armoede kunnen breken. Hellen doet dit vanuit haar geloof in God en de overtuiging dat ze de liefde van Jezus wil laten zien aan de mensen in Mathare.

Ook volwassenen leren bij Hellen vaardigheden aan, door onder andere kleding te maken. We hebben diverse mensen ontmoet die hun winkeltje hadden in Mathare en die op die manier nu toch wat inkomsten hebben. Daarnaast hebben we nog gediend in de kerk op het terrein door te spreken in de zondagsdienst en te bidden voor de mensen. Het was een bijzondere en opbouwende tijd en we hebben het plan om zeker nog eens terug te gaan.

Alfons Tanis