Van de week had ik het met een paar collega’s over kinderen en alle kattenkwaad die ze uithalen. Eén van mijn collega’s heeft een kind van 6. Hij is net zindelijk, maar nog niet heel secuur met het naar de wc gaan. Na de grote boodschap vergeet hij nog wel eens wat. Soms is dat doortrekken, soms is dat afvegen, enzovoort. En dat geeft allemaal niet, wel hebben het allemaal moeten leren. Een andere collega die had het over zijn kind en dat die zo heerlijk eigenwijs kan zijn.

“Ik weet niet of ik ga carnavallen dit jaar. Ik moet iets te veel bier drinken om het leuk te vinden en daar heb ik eigenlijk geen zin in.”

Zomaar een reactie van een collega uit het zuiden, toen we het op kantoor over carnaval hadden. De splitsing in het team was duidelijk: de een kan niet wachten, de ander heeft er niks mee. De een viert het vijf dagen lang in hartje Kielegat of Oeteldonk, de ander met ‘ons mam en ons pap’ en de vriendengroep in het eigen dorp en een derde probeert uit alle macht het feestgedruis te vermijden.

Elke dag heb ik de gewoonte om de bijbel te lezen, de gewone bijbel, niet digitaal, maar de papieren versie. Heb jij er ook nog een? Zo’n bijbel waarin helemaal voorin zelfs nog een aantal blanco pagina’s zitten. Nou, bij mij zijn ze inmiddels niet meer zo blanco. Ik heb er een gewoonte van gemaakt om door de jaren heen allerlei uitspraken en one liners op te schrijven van heel diverse personen. Eigenlijk is mijn bijbel daardoor wat dikker geworden. Nu ga ik een tiental van deze uitspraken met jullie delen. Herken je ze? Ik ben benieuwd wie van de lezers weet van wie welke uitspraak afkomstig is. Ik zal je een beetje helpen. Onderaan deze column staan de namen van deze tien personen (wel door elkaar). Veel succes.    

We zitten nu in een bijzondere tijd van het jaar: de periode tussen Kerst en Oud & Nieuw. Dit wordt al sinds de oudheid in allerlei culturen en religies gezien als speciaal.

De meeste goede voornemens zijn nu al weer verbroken. We zijn ook zo ontzettend streng voor onszelf. Dat is ook niet vol te houden, toch? Maar toch breekt voor ons gezin een nieuwe fase aan. De fase van …….. (tromgeroffel) …. de open dagen van de middelbare scholen. Jazeker! Onze jongste zit alweer in groep 7. En dan wordt sterk geadviseerd om vast te gaan oriënteren en kijken bij verschillende scholen. Het voorlopig schooladvies is ook al binnen. Dus we weten welke richting we op kunnen kijken.

Ken je dat? Je hebt een afspraak met iemand en die persoon komt veel later opdagen dan de afgesproken tijd. Of ieman heeft beloofd iets voor je te doen, maar het gebeurt niet. Als je om tekst en uitleg vraagt, krijg je als antwoord dat er file stond, of dat er iets tussendoor kwam. Het komt in ieder geval altijd hier op neer: het was de schuld van een ander.

‘En, hoe laag staat de thermostaat bij jou thuis?’ Ik hoor deze vraag de laatste tijd steeds vaker. Nu er geld mee gemoeid is, lijkt de Nederlander ineens die energiezuinige knop omgezet te hebben en is het besparen van energie tot kunst verheven. ‘Ik douch nog maar 4 minuten per dag, waarvan 2 koud.’ ‘Wij hebben nog steeds de verwarming niet aangezet.’