We hebben een kleine vijftien shetlandpony’s om het huis lopen. Elk jaar de eerste vrijdag en zaterdag van september is het zo ver: de lokale ponykeuring in Ammerzoden. Iedereen knipt, poetst, wast, kamt en borstelt z’n pony’s. Bussen spray, olie, schoensmeer en dergelijke worden ingezet om zo mooi mogelijk met de pony’s voor de dag te komen.

Tijdens de voorbeschouwingen lijkt iedereen wel kans te maken op het fel begeerde dagkampioenschap: De mooiste pony van een kleine 400 aangemelde dieren. Over en weer worden er vooraf pony’s beoordeeld. Wie heeft de mooiste pony? Iedereen gaat af op zijn eigen wijsheid en inzicht.

Op het moment suprime staan daar dan de juryleden in hun gezaghebbende outfit. Na twee dagen keuren is het dan uiteindelijk zo ver. Zaterdag om vijf uur is de kampioen bekend. De uiteindelijke “winner over all”.

De prijs gaat ook dit jaar weer aan mij voorbij . Bedrijfsblind? Of zo je kunt zeggen stalblind? Met pony’s is het niet anders dan met allerlei dogma’s waar we zo op zijn gesteld, iedereen heeft zijn eigen wijsheid.

Misschien moet ik het boek Spreuken en Prediker nog maar eens goed lezen. Voor de pony’s zou dat een stuk prettiger zijn. Geen keuring, maar lekker het hele weekend in de wei.

Peter

Lees hier de vorige columns.