Een poosje terug moest ik door de medische molen. Voordat u, begaan met mijn lot, niet verder kunt lezen; er bleek geen aanleiding tot enige zorg. Een fietsproef bracht wel mijn beperkte conditie pijnlijk aan het licht. De dienstdoende verpleegster voerde ondanks mijn rood aanlopende gezicht de weerstand van de fiets meedogenloos op. Ik piepte en steunde verontschuldigend dat ik wat aan mijn conditie zou moeten doen. “Ja dat zeggen ze allemaal zodra ze op die fiets zitten,” reageerde de vermoeide verpleegster een beetje venijnig.
Door mijn ademnood kon ik haar helaas niet van repliek dienen. Zo jammer, want ik had een briljant geestige reactie in gedachte. Ik verdenk de verpleegster overigens van het onnodig opvoeren van de weerstand. En daarmee het zinloos overbelasten van een patiënt. Want zo slecht kan mijn conditie nu toch ook weer niet zijn. Mijn vrouw denkt dat ze mijn geleuter gewoon zat was en mij de mond heeft willen snoeren. Nu vraag ik u!
Hoe dan ook, ik verliet het hospitaal met sportieve voornemens. Een sportschool is dan de aangewezen plek. Maar rennen op zo’n loopband is niet aan mij besteed. Het gevoel dat ik ondanks de schijnbaar afgelegde kilometers nergens heen ging, kreeg fnuikend vat op mijn goede voornemens. Daarbij zag ik om mij heen lijven genoeg waarvan ik dacht: “Daar zou je eens wat aan moeten doen.” Die gedachte beurde me trouwens enorm op.
Zoals u inmiddels uit deze columns wel weet, ben ik een doorbijtertje. Daarom ben ik ook nog een keer gaan rennen in de vrije natuur. Maar mensen, daar word je heel erg moe van wist u dat wel? Ik had nog wel een professionele hardloop-app op mijn telefoon gedownload. Dus aan de serieuze aanpak heeft het niet gelegen. En of het zo moest zijn, las ik toen ook nog ergens dat ene Paulus gezegd schijnt te hebben dat lichamelijke oefening van weinig nut is. Meer had ik niet nodig om mijn toch al broze motivatie geheel aan stukken te zien vallen.
En laten we wel wezen, hoe noodzakelijk kan dat nu helemaal voor mij zijn, die conditie? Ik heb mij gewoon op laten jutten door een wraakzuchtige verpleegster.
Wat is dat toch dat ik altijd zo goed aan mezelf kan uitleggen waarom ik iets niet hoef te doen.
En u wel.
L.Slot
Lees hier de vorige columns.