Het is donderdag 5 mei, Hemelvaartsdag. Terwijl de meeste mensen nog uitslapen of aan het ontbijt zitten, heb ik maar eens besloten om al vroeg een stevige wandeling te maken. Lekker een uurtje de polder in.

Het beste moment voor bezinning of iets te overdenken, alleen lopen in alle stilte.
Gaandeweg stilstaan bij wat is Hemelvaart. Hoe is de term Hemelvaart  nu het beste te verwoorden?
Uiteindelijk kwam ik tot een eenvoudige conclusie: Jezus gaat naar huis.
Dit me te realiseren komt uiteraard de volgende vraag in me op: Waar is mijn thuis?
Ik ben toch zijn volgeling. Nou, volgens mij ben ik hier in Bruchem aardig thuis: gezin, werk, woon hier aardig en eet gezond  etc., etc.,

Een uurtje wandelen is zo voorbij. De gedachte waar “thuis” is, krijgt opeens een heel andere betekenis. Eigenlijk zijn we maar even op deze wereld en duurt thuis zijn heel wat langer. De wandeling zit er haast op. Langzaam komt deze mooie dag op gang. Ik zie al boeren gras maaien, iemand laat z’n hond uit, de eerste wielrenners doen ook weer hun ding.
Ik ben weer bijna thuis. Er wacht nog een bestelling planten die vanavond nog weg moet……

Peter

Lees hier de vorige columns.