Van de week zat ik in de wachtkamer van de fysiotherapeut in Bruchem. Er ligt, net als bij de kapper, de tandarts en de dokter altijd wel zo’n stapeltje van die bladen. Nu viel m’n oog op het blad Psychologie, nummer 5-2019. Zo’n wachtkamer is niet echt de plek om een artikel eens grondig te lezen, meer ff er doorheen bladeren.

M’n oog viel op de kop ‘Alles werd koud en duister’. Het ging over een man van 27 jaar die psychische problemen had en hier door middel van dans uiting aan gaf. Op zich niets mis mee, lijkt me, maar ik las verder dat zijn bewegingen als een demonische dansstijl beschreven werden. Hij zegt: “Door de dans bleef ik overeind. Tijdens het dansen werd ik me bewust van wat de bewegingen met me deden. Ik onderzocht waarom dansen me gezond hield. Ik kwam erachter dat ik in de dans delen van m’n psychose uitbeeldde, en dat ik dat al eerder deed. Ik stond bekend om mijn demonische dansstijl. In mijn dans ging ik bewust die sfeer opzoeken.” Hij werd bekend via het tv-programma ‘Holland's got talent’.

Een ander artikel dat m’n aandacht trok ging over een verlegen jongeman van 20 die voor z’n eerste afspraak pornofilms ging kijken om niet te falen in bed. Hij werd erdoor gepakt en kon het niet meer loslaten. Het bracht geheimen en ellende in z’n relaties. Hij schrijft: “Ik heb behoorlijk hard moeten werken om met m’n gevoel in contact te komen. Ik ben een opleiding tot Kundalini-yogadocent begonnen. Voor mij was duidelijk: dit moet ik doen, want anders verlies ik mezelf”. Zoek maar eens op de geestelijke wereld van Kundalini.

Zomaar twee artikelen in een wachtkamer waarin de demonische wereld als de oplossing gepresenteerd wordt. Als je geen kennis hebt, kun je er zo intuinen.

Zondagavond was er 16+ van onze kerk in Gameren met als onderwerp ‘De geestelijke wereld en relaties’. Het was de tweede avond over dit onderwerp. Het gezegde is ‘Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst’ of misschien meer Bijbels ‘Voorwaar, Ik zeg u: Als u zich niet verandert en wordt als de kinderen, zult u het Koninkrijk der hemelen beslist niet binnengaan’. Wat was ik trots op die groep 16+, wat ze onthouden hadden van de eerste avond, de vragen die ze stelden, dat ze geen angst hadden voor die wereld, zich naar elkaar kwetsbaar opstelden en om gebed vroegen. Kortom: allemaal dingen die ik in onze gemeente nog weleens mis. Er kwam een groot verlangen dat wij mochten worden zoals zij.

Ik kijk uit naar de jeugddienst van 24 mei. Het thema raakte me!

Snarf