Ken je dat liedje ‘duurt te lang’ van Davina Michelle? De zin ‘duurt te lang, we staan hier al een tijdje’ spreekt me wel aan. Vaak zing ik dat als ik sta te wachten op kinderen die nog niet klaar zijn. Of wachten als een website niet wil laden. Of wachten op de bus, wachten in de rij van de kassa, wachten tot je hoofdpijn voorbij is of wachten op… vul maar in. Honderden voorbeelden kun je noemen. Ik ben niet zo dol op wachten. En jij?

Ik las op internet dat we in ons leven ongeveer 15.000 uur wachten! Wat! Zoveel! Dat komt uit op gemiddeld een half uur per dag. Nu ik er zo over na denk, zou dat zomaar eens kunnen kloppen. Ik heb vandaag ook al een paar keer staan wachten op dingen. Maar het ene wachten is het andere niet. Even wachten tot de website geladen is, geen probleem. Ik kijk heel even naar buiten en blijf er rustig onder. Maar wachten voor de wc die bezet is en je moet heel nodig…. Dan blijf ik zo rustig niet. Of wachten bij de Eerste Hulp in het ziekenhuis. Je zit daar niet voor niets. Je hebt een (groot) probleem en dan nog moet je wachten. De stress!

Ben ik dan een ongeduldig type dat slecht kan wachten? Misschien. Ik denk dat ik een selectief ongeduldig typje ben. Met sommige dingen heb ik eindeloos geduld, maar met andere totaal niet. Hoe sta jij hierin?

En nu ken ik Iemand die eindeloos veel geduld heeft. Hij blijft rustig en kalm, liefdevol en geduldig, eerlijk en trouw. Wat een kwaliteiten! En dat altijd en onder alle omstandigheden. Misschien ken jij Hem ook wel? Wat geweldig om zo’n grote en geduldige God te kennen. Wat een voorbeeld en een inspiratiebron. Ik blijf rustig wachten….

Groeten,

Josje