Heb jij de gouden pareltjes ook al eens ontmoet? Van die mensen die je als pleegouders soms heel hard nodig hebt voor je pleegkinderen. Voor één van onze pleegzonen was het de juf in groep 1/2. Ze bleef met engelengeduld met hem omgaan en hem helpen om de overstap naar school te maken. Dankzij haar lukte het hem om daar te landen en mee te kunnen draaien in de groep.

We hebben nu weer zo'n parel ontmoet, een geweldige werkgever voor één van onze Eritrese jongens. Iemand die begrip heeft voor de mentale uitdaging die deze jongen heeft, die begrijpt dat het niet altijd mogelijk is om op tijd te komen en dat er niet altijd even veel uit je handen komt als je je zorgen maakt over je familie. Een werkgever die zijn best doet om een relatie op te bouwen en vanuit die relatie probeert hem toch te leren om op tijd te komen en zich aan afspraken te houden. Die meedenkt met ons en tijd en energie in hem wil steken, gewoon omdat hij het belangrijk vindt dat iedereen zijn steentje bijdraagt in de maatschappij. En omdat iedereen wel eens behoefte heeft aan de hulp van een ander.

Er is helaas veel ellende en narigheid in onze wereld, dat komt voor ons dichterbij door het samenleven met onze Eritrese jongens. Maar door dit soort pareltjes zie ik dat het ook anders kan, dat we met (in onze ogen) soms kleine dingen iets voor de ander kunnen betekenen. Ik wens daarom iedereen die het zwaar of moeilijk heeft een pareltje toe! En ik daag jou uit om een pareltje te zijn voor de ander. Niet omdat jij er zelf beter van wordt of iets voor terugkrijgt, maar omdat je iets wezenlijks kunt veranderen in het leven van de ander. En we zo met elkaar de wereld toch iets mooier kunnen maken.

Gastcolumnist M.