Waar moest ik laatst om grinniken? Er zijn regelmatig dingen die leuk zijn, want ik ontmoet veel mensen en dan hoor of zie ik nog wel eens iets grappigs langskomen.

Laatst gaf een meisje van een jaar of tien een briefje, inclusief tekening, af bij de receptie voor de burgemeester. Ik las haar briefje: of er eind van dit jaar 2025 geen vuurwerk afgestoken zou mogen worden, want de dieren in het bos moeten toch ook een leuke kerst hebben? Ik vroeg het meisje of ze een reactie terug wilde hebben want er stonden geen adresgegevens op haar briefje, maar dat was niet nodig. Dit briefje met haar verzoek was voldoende. Het leek of ze er vertrouwen in had, dat haar verzoek tot verbod op vuurwerk voor de dieren in het bos al ingewilligd was en het dus wel goed zou komen.

Vrijwel direct nadat het meisje was vertrokken kwam de kinderburgemeester, ook een jaar of tien, zich aanmelden bij de receptie. Het leek me een goed idee om het briefje van het meisje aan de kinderburgemeester te overhandigen. De kinderburgemeester pakte zijn rol, zoals het een goede kinderburgemeester betaamt: met een uitgestreken gezicht bekeek hij het briefje en enigszins gewichtig stopte hij het briefje in zijn map. Jawel, hij droeg een heuse map bij zich. Ik kreeg een goedkeurend knikje van de jongeman en ook hij straalde uit dat het wel geregeld zou kunnen worden. Ik moest er in mezelf om lachen. 

Later bedacht ik me hoe mooi het is om te kunnen vertrouwen, het bij een ander neer te leggen en het daarna los te laten. Typisch kinderen, je verzoekt iets bij de burgemeester, de baas van de gemeente (dat laatste klopt inderdaad niet, oplettende lezer), je wenst niet eens een reactie, maar gelooft dat de burgemeester het wel in orde zal gaan maken. 

Wij als gelovigen hebben onze grote God, de Heer die boven alles en iedereen staat. We mogen alles bij Hem neerleggen en daarna loslaten. Onvoorwaardelijk op Hem vertrouwen terwijl je vooraf niet weet of er wel of geen oplossing komt. Onze Heer is 100% betrouwbaar. Hij hoort ons gebed, vergeet ons niet en weet ons altijd te vinden. Mooi hoor, dat kinderlijk vertrouwen. Laten we daar maar heel lang in blijven hangen en daarin vooral niet volwassen worden.