OmePerke is afwezig !

OmePerke, een neef van Omenoartje,  is een beetje afwezig

Van een krachtige hardwerkende man, opa van een schare kleinkinderen, is hij nu aangewezen op begeleiding en toezicht. Vijf dagen per week gaat ie naar dagopvang op een boerderij, wordt gehaald en weer thuisgebracht.   TanteMetje vraagt bij thuiskomst:  En hoe was het op de boerderij vandaag ??  

Ik ben niet weggeweest, vrouw,  zegt ie dan.

In de afgelopen jaren zag je de vergeetachtigheid en het afwezig zijn, erger worden.

Hij hield zich groot door net te doen of hij bezoekers nog kende.

Vroeg je dan: wie ben ik, dan viel hij door de mand. Nee, ik ken oe nie.

Een gesprek is tegenwoordig niet meer mogelijk: Wat er niet in zit, komt er ook niet uit zegt ie bij herhaling.

Omenoartje (zijn neef, dus) denkt dan:

Zoek Mij terwijl ik te vinden ben/was.

Gedenk uw Schepper in uw jongelingsjaren.

Zoek eerst Mijn Koninkrijk en Mijn gerechtigheid en dit alles zal u daarbij gegeven worden.

Heeft OmePerke  dat overgeslagen ?  Zeker weten, dat doet Omeoartje dan niet.

Een mens stelt dat (van nature) zo lang mogelijk uit:  Dat doe ik wel, maar ik doe het morgen.

Dan zwelt in gedachten, de muziek op uit het  Johannes Oratorium  **

Zie Johannes staan!  (piano)                      Hij waarschuwt alle mensen! (orgel)    

Bekeert u van uw zò-ò-n-den in dit uur! (viool)                 Ik doop u wel met water! (fluit)              

Maar Hij, die na mij komt, doopt met Zijn Geest, met Geest en vuur!!  (piano, orgel, viool en fluit)

Wat moeten wij dan doen ?       Wat moeten wij dan doen???       Bekeert u van uw zò-ò-n-den in dit uur !

Een naderen tot God,  een zoeken naar Zijn Koninkrijk, is er niet nu meer bij.

Nu hangt het alleen van genade af.

Hoe kijkt God naar OmePerke:  hij heeft nooit naar MIJ omgekeken, wat moet IK nou met hem ??

Genade laten gelden ??

Je zou wel in OmePerke willen kijken, wat denkt ie nog, of heeft ie het besef niet meer, dat ie nog denkt.

Waar is tie met zn gedachten, Heeft ie nog gedachten, of is het alles leeg, zoals hij zegt:

Wat er niet inzit , komt er niet uit…..

Heel verdrietig om dit aan te zien. Heel verdrietig en machteloos, zeker ook voor tanteMetje !!

Omeoartje (zijn neef, dus) denkt dan ook, ik vergeet ook al zoveel, gaat het met mij binnenkort ook zo, dezelfde kant op ??  Moet ook ik niet eens gaan denken:  zoek Mij terwijl  IK te vinden ben ??

Wat moeten wij dan doen ?       Wat moeten wij dan doen ???         Bekeert u van uw zò-ò-n-den in dit uur !

Omenoartje

**           Johannes Oratorium olv. van:  Mark Brandwijk

Tekst:  Anja den Otter

Première:  11 oktober  Oude kerk in Lunteren.