Op 11 November wordt in Zaltbommel en op vele andere plekken in de wereld St Maarten gevierd naar aanleiding van de legende met dezelfde naam. Wij concludeerden onlangs thuis dat dit nou echt een mooie legende is. Een soldaat genaamd Martinus is hartje winter onderweg naar Amiens en komt bij de stadspoort een bedelaar tegen die hem om een aalmoes vraagt. Martinus aarzelt niet en snijdt zijn mantel in tweeën met zijn zwaard en geeft de ene helft aan de bedelaar. ’s Nachts verschijnt Jezus aan hem in een droom, gehuld in de mantel van Martinus en Hij zegt: Martinus, jij hebt deze mantel in werkelijkheid aan Mij gegeven.
Het is al hèèl lang geleden. Mijn oom en tante in Herwijnen hadden een boerderij met melkkoeien. Als kind vond ik het geweldig om daar te logeren. Die mooie grote dieren, ze hadden allemaal een naam: Lena 4, Willie 2, Riet 3, enz. Dat waren nog eens koeien; ronde vormen, blakend van gezondheid. Melken ging nog zittend op een krukje.
Je spreekt een vriend of familielid en die zijn dan gisteren of vorige week een eind wezen fietsen. Bijna vijftig kilometer. ‘Het was enig’ zeggen ze dan: ’Zo relaxed’. Maar wat blijkt als je een beetje doorvraagt?
We hebben een kleine vijftien shetlandpony’s om het huis lopen. Elk jaar de eerste vrijdag en zaterdag van september is het zo ver: de lokale ponykeuring in Ammerzoden. Iedereen knipt, poetst, wast, kamt en borstelt z’n pony’s. Bussen spray, olie, schoensmeer en dergelijke worden ingezet om zo mooi mogelijk met de pony’s voor de dag te komen.
Daar liggen ze samen… de tijd staat even stil als ik er naar kijk. Mooi zijn ze niet. Ze liggen samen in het laatje van mijn nachtkastje. Het ene is van mijn vader geweest, het andere van mijn moeder. Beide geven niet meer de juiste tijd aan, ze liggen al tijden in deze la. Gewoon, te liggen. Ze hebben geen functie meer. Niemand kijkt er nog op.
Deze zomer hadden we een beetje een bijzondere vakantie. Door een samenloop van omstandigheden konden we met ons gezin 6 weken op stap. We hebben dit grotendeels benut door met een oude camper door Europa te toeren. Behalve een scala aan landen, streken, steden en zee, goed eten en nog betere wijn, was het ongemerkt ook een periode van bezinning.
- Met een geel-zwart gestreept pakie aan, 2 hoorntjes op zijn kop en geel omlijste ogen nodigt hij al zijn vrienden uit aan onze eettafel. Op de camping hebben ook wij last van een wespenplaag. Mijn jongste krijgt een steek in haar been (‘Hé mam! die wesp zit vast aan mijn been!?!”). Omstandigheden kunnen het je lastig maken, maar we houden vol.