‘Wie ik?’ Ja, jij! Je hoort er helemaal bij. Zo begint een kinderliedje dat we vroeger vaak zongen met de kinderen uit de buurt. Met gekke brillen en verkleedkleren zorgden we voor een hoop gelach. Het liedje klinkt misschien eenvoudig, maar de boodschap is diep: jij mag er zijn.
Vorige week dacht ik weer aan dat liedje, toen ik bezig was met de voorbereiding van een training. Samen met een groep kijk ik dan naar vragen als: wie ben jij? Welke rol speel jij in een team? Waar ligt je kracht en waar ben je een beetje… stuntelig?
Dat woord kies ik met opzet. ‘Stuntelig’ klinkt luchtiger dan ‘zwak punt’ of ‘valkuil’. Het helpt om eerlijk te zijn. Want iedereen stuntelt wel ergens in: iets wat je wel kan, maar waar je geen energie van krijgt. Of iets dat je nog aan het leren bent. En juist dan wordt zichtbaar dat we elkaar nodig hebben. Waar de één stuntelt, bloeit de ander op. Nieuwe collega’s blijken ineens een grote steun voor mensen die er al jaren werken. Het maakt zichtbaar dat iedereen waardevol is.
Zelf stuntel ik ook op allerlei plekken: in mijn werk, in mijn gezin, en in de taken die ik in de gemeente doe. En eerlijk? Dat voelt soms ongemakkelijk. Maar gelukkig ben ik niet alleen. We zongen het zondag nog: ‘Samen, samen zijn wij Uw gezin’. Waar ik struikel, mag ik leunen op een collega, op mijn man, of op een broeder of zuster uit de gemeente.
En jij? Herken je dat stuntelige soms ook bij jezelf? Weet dan: dat maakt je niet minder. Juist daar wordt de kracht van samen zichtbaar. Want waar jij tekortschiet, kan een ander aanvullen. En waar jij straalt, mag jij weer een ander bemoedigen. Zo vormen we samen het lichaam van Christus.
En vergeet niet: God kent jou door en door. In de woorden van de psalmen: ‘U hebt mij in de buik van mijn moeder gemaakt. Ik loof U, omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben‘ (Psalm 139:13). Jij bent kostbaar. Jij hoort erbij. Je mag er zijn. Helemaal.
MJD